FECHTINGEN - WOLFSBURG.

Flechtingen –Wolfsburg – 52 km. 23 graden.


De eerste 20 km. vanmorgen was nog best heftig, veel bergjes omhoog, maar er zaten ook heerlijke afdalingen bij. En weer van die prachtige vergezichten met zicht op hele kleine kneuterige dorpjes, allemaal met de eigen kerk in het midden en de huizen daar omheen gegroepeerd. Er zaten nog heel veel van die oude duitse Gutshausen bij. Prachtige grote boerderijen met ditto schuren en allemaal in oude stijl. Geweldig om te zien.

Onderweg gestopt om ons tegoed te doen aan heerlijke kersen. De kersenbomen staan gewoon aan de kant van de weg en je kunt plukken zoveel je wilt. Aan de ElbeRadweg waren de kersen ook wel rijp, maar er waren teveel fietsers ons voor geweest. Maar de AllerRadweg is niet zo bekend en we hebben tot nu toe maar 2 fietsers gezien. Dus kersen in overvloed.

We gingen steeds over de voormalige Duitse grens heen, dan weer in het vroegere DDR en dan weer in West-Duitsland. Het verschil was ook duidelijk te merken aan de fietspaden. Geert heeft vanmorgen een foto gemaakt van het fietspad zodat jullie een indruk krijgen hoe we vanmorgen een aantal kilometers moesten fietsen. Grote betonblokken die tegen elkaar opstonden, of ongelijk tegen elkaar aan zaten, maar normaal fietsen kon je er niet. Nog een wonder dat we geen kapotte band hebben gekregen.

Toen we in Klinze aankwamen zagen we aan de kant van de weg een koppeltje jonge eendjes (19) zonder moedereend. Hoe die daar kwamen is een raadsel. Ook de bewoners wisten het niet.
Net voor Oebisfelde zagen we een bankje en daar hebben we onze boterhammetjes opgegeten. In de dorpjes is werkelijk niks te krijgen. Geen winkel, geen kroegje en zelfs geen Imbiss. Je bent geheel aan jezelf overgeleverd. Alvast wat adresjes gebeld voor een onderkomen voor vannacht, maar het is weer hetzelfde liedje als gisteren. Alles bezet. Dat voorspeld dus niks goeds voor vannavond.

Toen door het bos richting Wolfsburg. Vlak voor Wolfsburg stond er een heel mooi restaurantje waar je koffie met Kuchen kon krijgen. Daar dus maar gestopt. Daar heb ik gevraagd of ze misschien een addresje wisten om te overnachten. Toen hoorden we het volgende verhaal:
Stop maar met zoeken, want je krijgt echt niks. Door de autofabrieken hier zijn alle pensions, hotels en zimmer volgeboekt in de week. De monteurs en bouwvakkers huren van maandag tot vrijdag deze onderkomens en er is echt niets te krijgen. Alleen in het weekend is het mogelijk. Dus weer een probleem. Maar ze vertelden dat er een kleine camping aan de Allersee was en daar hebben ze voor ons heengebeld. En laat er nu nog net 1 plaatsje vrij zijn voor een tent en die is meteen vastgelegd door demevrouw van het restaurant. Was dat niet gelukt dan hadden we nog minstens 40 kilometer verder moeten fietsen of 250 euro p.n.moeten betalen in een zeer chiq hotel op het terrein van de Volkswagenfabrieken. Nou dat is ons echt te veel en we zitten hier nu op een heerlijk plekje aan het water.
We hebben echt een engeltje op onze schouder, want we hebben nu al 2 x achter elkaar dank zij anderen een goed onderkomen voor de nacht gevonden.
Maar eigenlijk wel slecht voor zo’n grote plaats als Wolfsburg dat ze door de week geen enkele slaapplaats hebben voor vakantiegangers.

Morgen zal het wel weer beter zijn. Dan komen we meer in een vakantiegebied en daar vind je genoeg, ook campings. Hopelijk krijgen we vannacht geen omweer, maar we zitten 10 meter van het toiletgebouw, dus we kunnen daar snel heenvluchten, mocht dat nodig zijn.

Straks gaan we lopend naar het AutoHaus van Volkswagen. Dat is een groot park met een tentoonstelling van allerlei oude auto’s en je kunt er ook eten.

Morgen gaat het richting Gifhorn – Schwachhausen. Daar is in indergeval een camping. Dat ligt in de buurt van Celle. We zitten nu weer in Niedersachsen, dus we kunnen Nederland al weer een beetje ruiken. Het gaat voor ons gevoel nu wel hard hoor.

Koos en Marry: jullie hebben dus hard gewerkt om onze tuin en die van de buren in top conditie te houden. Toch wel fijn voor ons om zulke goede oppassers voor ons huis te hebben. Bedankt alvast.

Moin moin.