PRIESITZ - BERGWITZ.

Priesitz – Bergwitz – 51 km. 16 graden.

Wat een regen gisteravond en vannacht en vanmorgen toen we opstonden regende het nog. Maar we hadden weer geluk. Toen we wegfietsten uit Priesitz was het zo goed als droog. Maar het was wel veel kouder geworden dan de afgelopen dagen, dus fleecejacks aan + thermohemd.

Eerst naar de pont, want we moesten aan de andere kant van de Elbe de route oppakken. Maar voor we de pont opgingen hebben we eerst nog even het kerkje van Priesitz bekeken. Het was ook zo’n fietserskerkje, zoals ik al eerder beschreven heb. Dit was al de derde op onze tour. Voor we de pont opgingen kwamen we door een prachtig stukje Elbe-Aue, met zoveel geluiden van vogels, je moest gewoon even stilstaan en luisteren. We reden vandaag veel door weilanden, over dijken, en steeds de Elbe dicht bij. Regelmatig de fiets aan de kant gezet om even te genieten van al dat moois en al die geluiden. Zo nu en dan moesten de regenjacks even aan, want dan sputterde het een beetje.

Even voor Wittenberg kwamen we weer door zo’n mooi natuurgebied. We hebben daar onze stoeltjes neergezet en alleen maar gekeken en geluisterd. We zagen reeeen, vossen en heel veel grote roofvogels. Jammer dat ik mijn vogelboek niet had, want dan had ik wat meer over de vogels kunnen vertellen. Jan, we misten je kennis wel hoor. Wel zag ik vlakbij een grauwe klauwier zijn prooi op een doorn spietsen. Ook zeldzaam, want die vogel zie je niet zo veel. En nu naast me hoor ik de karrekiet in het riet (je weet wel van dat liedje).
We zijn Wittenberg niet meer ingegaan, want dat hebben we op de heenweg uitgebreid gedaan. Over de brug ging het nu verder op de R1, want we willen morgen naar Oranienbaum. Als we morgen Oranienbaum bezocht hebben gaan we weer snel terug naar de Elbe-Radweg. Het was vandaag ook best weer druk met fietsers. En onderweg toch steeds weer dezelfde mensen. Dat is best leuk, want je treft elkaar steeds weer bij het koffiedrinken of het eten of op een pick-nick bankje.

Een mooi geasfalteerd fietspad bracht ons naar Bergwitz. In Bergwitz zelf hebben we nog EHBO diensten moeten verlenen. Een mevrouw was gevallen met de fiets en gilde verschrikkelijk. Ze was volledig in paniek. Na een tijdje werd ze rustig en kon ze langzaam weer opstaan. Enkele schaafwonden rijker is ze met de fiets aan de hand naar huis gegaan en wij weer op weg naar de camping.
We staan nu echt weer op een camping aan de Bergwitzsee en vanavond weer mijn eigen potje gekookt. Het begint nu wel een beetje fris te worden aan het water, dus maar vroeg de slaapzak in vanavond. Morgenvroeg een makkie, want je kan Frühstücken in het restaurant van de camping.

Wij hebben het vandaag best moeilijk gehad en dat is de schuld van het nederlandse elftal. Eerst vanmorgen op de pont. De veerbaas keek heel triomfantelijk en deed zo zijn hand voor zijn mond en lachte schamper en zei: Holland? En dan al die duitse vlaggetjes op de fietsen en al die opmerkingen omdat ze zien dat je op een hollandse fiets rijdt. Op een gegeven moment had ik bijna in de winkel een petje gekocht met geel, rood en zwart. Dan ben je van het gezeur af, maar ja toch maar niet gedaan. Maar wel leuk was een opmerking van een duitse mevrouw die zei: jammer voor Holland, want de Duitsers verdienen het niet, ze zijn veel te arrogant.

Het schiet al mooi op naar Magdeburg. Morgen een camping in Aken aan de Elbe, dan Pretzin en dan zitten we al vlak bij Magdeburg. Dan begint ons laatste stuk van deze tour en moeten we weer eens aan “huis” gaan denken. Het fietsen verveelt ons nog helemaal niet en we genieten er nog voor 100% van.

Hopelijk wordt het vannacht niet te koud.

Groetjes van ons en maar weer tot morgen.